چسب اپوکسی چیست؟

چسب اپوکسی چیست؟

چسب اپوکسی چیست؟


 با توجه به کارایی یک چسب اپوکسی، تجزیه و تحلیل فرمول کلی ترکیبات تشکیل دهنده آن مفید است. اپوکسی ها با پلیمریزاسیون مخلوطی از دو ترکیب اولیه رزین و سخت کننده ایجاد می شوند. هنگامی که رزین با یک کاتالیزور مشخص مخلوط می شود، عمل آوری آغاز می شود. پخت فرآیندی است که در آن زنجیره‌های مولکولی در مکان‌های فعال شیمیایی واکنش می‌دهند و منجر به واکنش گرمازا می‌شوند. پیوندهای کووالانسی بین گروه‌های اپوکسید رزین و گروه‌های آمین سخت‌کننده (کاتالیزور) که از این ترکیب به وجود می‌آیند، امکان اتصال عرضی پلیمر را فراهم می‌کند و در نتیجه سفتی و استحکام اپوکسی را دیکته می‌کند.


نظارت بر شرایط پخت توسط دما و انتخاب ترکیبات رزین و سخت کننده امکان تغییر خواص مقاومت مکانیکی و مقاومت حرارتی، الکتریکی و شیمیایی را فراهم می کند. بنابراین چسب‌های اپوکسی به گونه‌ای توسعه یافته‌اند که با طیف وسیعی از کاربردها و شرایط عملیاتی مختلف سازگار باشند.

چسب های اپوکسی به طیف گسترده ای از مواد می چسبند و خواص آنها به شیمی خاص سیستم و ماهیت اتصال عرضی موجود بستگی دارد. برخی از مهمترین الزامات عملکرد عبارتند از مقاومت استثنایی شیمیایی و حرارتی، چسبندگی عالی و مقاومت در برابر آب و همچنین خواص عایق مکانیکی و الکتریکی رضایت بخش.
چسب‌های اپوکسی به‌عنوان پرکاربردترین نوع چسب ساختاری، معمولاً به‌عنوان سیستم‌های یک جزئی یا دو جزئی ارائه می‌شوند. چسب های اپوکسی یک جزئی معمولاً در دماهای بین 250 تا 300 درجه فارنهایت پخت می شوند، شرایطی که محصولی با استحکام بالا، چسبندگی عالی به فلزات و مقاومت محیطی و شیمیایی خشن فوق العاده را مهندسی می کند. در واقع این محصول اغلب به عنوان جایگزینی برای جوشکاری و پرچ استفاده می شود.

سیستم های تک جزء به صورت پیش کاتالیز شده فرموله شده اند و برای پخت فقط به حرارت متوسطی نیاز دارند، کارایی را بهبود می بخشند و از خطاهایی که ممکن است در حبس هوا ایجاد می شود اجتناب کنند. علاوه بر این، سرعت خشک شدن مدل تک جزئی سریع تر از مدل دو جزئیست.

سیستم های اپوکسی دو جزئی (چسب دوقلو)از این نظر متفاوت هستند که کاتالیزور در دمای محیط اتفاق می افتد و می تواند توسط گرما تسریع شود. افزودن گرما همچنین باعث ایجاد پیوند متقابل اضافی می شود که در نتیجه خواص برتری دارد. سیستم های دو جزئی برای چسباندن بیشتر سطوح مناسب هستند. آنها به دلیل توانایی آنها در تحمل وزن یا نیروی ثابت در مدت زمان طولانی و همچنین مقاومت در برابر تأثیرات فیزیکی و شیمیایی بسیار پایدار در نظر گرفته می شوند. علاوه بر این توانایی قدرتمند آنها در تحمل وزن یا نیروی ثابت در مدت زمان طولانی و همچنین مقاومت فوق العاده آنها در برابر تأثیرات فیزیکی و شیمیایی، اپوکسی های دو جزئی را به محصولی بسیار پایدار تبدیل می کند. آنها بسیار همه کاره هستند و می توانند برای اتصال، آب بندی، پوشش و کپسوله سازی در بسیاری از صنایع از جمله الکترونیک، تجهیزات پزشکی و هوافضا استفاده شوند. فرمولاسیون های ویژه نیز ضد شعله، قابل استفاده از نظر سرمایشی، پخت سریع، مقاوم در برابر دمای بالا و غیره هستند.

ارسال دیدگاه

    هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.