مهندس انگلیسی ریچارد کلیبرن با اختراع یک آچار در سال 1842 استارت ساخت آچارهای قابل تنظیم را زد در 22 سپتامبر 1885 انوک هریس حق اختراع ایالات متحده را برای آچار خود دریافت کرد که هم عرض فک و هم زاویه دسته ها را تنظیم و قفل می کرد. شرکت سوئدی Bahco طراحی بهبود یافته ای را در سال 1891 یا 1892 به مخترع سوئدی یوهان پتر یوهانسون نسبت می دهد که در سال 1892 یک حق اختراع دریافت کرد در کانادا و ایالات متحده، این ابزار به عنوان آچار هلالی یا آچار قابل تنظیم شناخته می شود در استرالیا از آن به عنوان "آچار جابجایی" یاد می شود که معمولاً به اختصار "شفتر" خوانده می شود.
انواع مختلفی از آچارهای قابل تنظیم دیگروجود دارد، از آچارهای قفل کننده مخروطی که برای تنظیم فک متحرک به اندازه مهره نیاز به چکش دارند تا آچار پیچی مدرن. برخی از آچارهای قابل تنظیم به طور خودکار با اندازه مهره تنظیم می شوند. مدل‌های ساده‌تر از یک لبه دندانه‌دار برای قفل کردن فک متحرک در اندازه ها استفاده می‌کنند، در حالی که نسخه‌های پیچیده‌تر انواع دیجیتالی هستند که از صفحات یا حسگرها برای تنظیم اندازه استفاده می‌کنند.
فک ثابت می تواند استرس خمشی را بسیار بهتر از فک متحرک تحمل کند، زیرا فک متحرک فقط توسط سطوح صاف در دو طرف شکاف راهنما پشتیبانی می شود. بنابراین معمولاً این ابزار به گونه‌ای زاویه‌دار است که ناحیه تماس فک متحرک به بدنه ابزار نزدیک‌تر باشد، که به معنای دیگر تنش خمشی کمتر است. با این حال، باید از اعمال نیروی بیش از حد بر روی پیچ‌های محکم خودداری کنید، زیرا انجام این کار می‌تواند پایه فک متحرک را باز کند و باعث شود آچار دیگر نتواند به سر پیچ‌ها بچسبد، خیلی راحت شل شود یا سر پیچ‌ها را از بین ببرد. در برخی موارد، فک های ابزار ممکن است بشکند.
در بسیاری از کشورهای اروپایی مثل فرانسه، آلمان، اسپانیا و ایتالیا این آچار با نام کشور سازنده اش، انگلیس، «آچار انگلیسی» نامیده می‌شود. در بعضی کشورها مانند دانمارک یا اسرائیل به یاد توسعه دهنده آن، «آچار سوئدی» خوانده می شود؛ و در کشورهایی مانند ایران، لهستان، مجارستان، اسلوونی و رومانی آن را آچار فرانسه می‌گویند. چینی ها، به آچار فرانسه میگن huo ban، که همان آچارقابل تنظیم هست.
هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.