آنیوس جدلیک، مستقل از فارادی، در سال 1827 آزمایش‌هایی را با دستگاه‌های چرخان الکترومغناطیسی که خود روتورهای الکترومغناطیسی نامید، آغاز کرد. در نمونه اولیه استارت برقی تک قطبی (که بین سالهای 1852 و 1854 به پایان رسید) هر دو قسمت ثابت و گردان الکترومغناطیسی بودند. همچنین کشف اصل خود انگیختگی دینام [2] بود که جایگزین طرح های آهنربای دائمی شد. او همچنین ممکن است مفهوم دینام را در سال 1861 (قبل از زیمنس و وتستون) فرموله کرده باشد، اما آن را ثبت اختراع نکرد زیرا فکر می کرد اولین کسی نیست که این موضوع را درک کرده است.
یک جریان متناوب (AC). با این حال بسیاری از استفاده های اولیه از الکتریسیته به جریان مستقیم (DC) نیاز داشتند. در اولین ژنراتورهای الکتریکی عملی که دینام نامیده می شوند، AC با یک کموتاتور، مجموعه ای از کنتاکت های کلید چرخان روی محور آرمیچر، به DC تبدیل می شد. کموتاتور اتصال سیم پیچ آرمیچر به مدار را در هر چرخش 180 درجه ای شفت معکوس می کرد و جریان DC پالسی ایجاد می کرد. یکی از اولین دینام ها توسط هیپولیت پیکسی در سال 1832 ساخته شد
این طراحی ناکارآمد بود، به دلیل جریان مخالف خود خنثی کننده جریان در مناطقی از دیسک که تحت تأثیر میدان مغناطیسی نبودند. در حالی که جریان مستقیماً در زیر آهنربا القا می شد، جریان در مناطقی که خارج از تأثیر میدان مغناطیسی بودند به سمت عقب گردش می کرد. این جریان مخالف، باعث گرم شدن ضایعات دیسک مسی می‌شد. ژنراتورهای هم قطبی بعدی این مشکل را با استفاده از آرایه ای از آهنرباها که در اطراف محیط دیسک چیده شده اند برای حفظ یک اثر میدان ثابت در یک جهت جریان-جریان حل می کنند.
یکی دیگر از معایب این بود که ولتاژ خروجی بسیار پایین بود، به دلیل یک مسیر جریان از طریق شار مغناطیسی. آزمایشگران دریافتند که استفاده از سیم پیچ های متعدد در یک سیم پیچ می تواند ولتاژهای بالاتر و مفیدتری تولید کند. از آنجایی که ولتاژ خروجی متناسب با تعداد دورها است، ژنراتورها را می توان به راحتی برای تولید هر ولتاژ دلخواه با تغییر تعداد دورها طراحی کرد. سیم پیچ سیم به یکی از ویژگی های اساسی تمام طرح های ژنراتور بعدی تبدیل شد.
دینام اولین ژنراتور الکتریکی بود که قادر به ارائه انرژی برای صنعت بود. ژنراتور الکتریکی Woolrich در سال 1844، اکنون در Thinktank، موزه علوم بیرمنگام، اولین ژنراتور الکتریکی مورد استفاده در یک فرآیند صنعتی است. این توسط شرکت Elkingtons برای آبکاری تجاری مورد استفاده قرار گرفت
یکی از اولین دینام ها توسط Hippolyte Pixii در سال 1832 ساخته شد. دینام اولین ژنراتور الکتریکی بود که قادر به ارائه انرژی برای صنعت بود. ژنراتور الکتریکی Woolrich در سال 1844، که اکنون در Thinktank، موزه علوم بیرمنگام است، اولین ژنراتور الکتریکی مورد استفاده در یک فرآیند صنعتی است.
با افزایش نیازها برای تولید برق در مقیاس بزرگتر، محدودیت جدیدی افزایش یافت: میدان های مغناطیسی موجود از آهنرباهای دائمی. انحراف مقدار کمی از توان تولید شده توسط ژنراتور به یک سیم پیچ میدان الکترومغناطیسی به ژنراتور این امکان را می دهد تا توان قابل ملاحظه ای بیشتری تولید کند. این مفهوم را خود انگیختگی نامگذاری کردند.
سیم پیچ های میدان به صورت سری یا موازی با سیم پیچ آرمیچر متصل می شوند. هنگامی که ژنراتور برای اولین بار شروع به چرخش می کند، مقدار کمی مغناطیس باقیمانده موجود در هسته آهنی، میدان مغناطیسی را برای راه اندازی آن فراهم می کند و جریان کمی را در آرمیچر ایجاد می کند. این جریان از طریق سیم پیچ های میدان جریان می یابد و میدان مغناطیسی بزرگتری ایجاد می کند که جریان آرمیچر بزرگ تری ایجاد می کند. این فرآیند "بوت استرپ" تا زمانی ادامه می یابد که میدان مغناطیسی در هسته به دلیل اشباع شدن کاهش یابد و ژنراتور به یک توان خروجی حالت پایدار برسد.
نیروگاه یک تاسیسات صنعتی برای تولید برق است. اکثر نیروگاه ها دارای یک یا چند ژنراتور هستند، یک ماشین دوار که توان مکانیکی را به برق سه فاز تبدیل می کند. حرکت نسبی بین یک میدان مغناطیسی و یک هادی جریان الکتریکی ایجاد می کند. منبع انرژی مهار شده برای چرخاندن ژنراتور بسیار متفاوت است. بیشتر نیروگاه‌ها در جهان سوخت‌های فسیلی مانند زغال‌سنگ، نفت و گاز طبیعی را برای تولید برق می‌سوزانند. منابع پاک تر شامل انرژی هسته ای و استفاده روزافزون از انرژی های تجدیدپذیر مانند خورشید، باد، امواج و برق آبی است.
هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.